De familie Roubrocks bezit een Van Gogh. Denken ze. Volgens het Van Gogh Museum is het een vervalsing. Deze maand was Markus Roubrocks weer in Amsterdam om zijn zaak te bepleiten.

Markus Roubrocks weet het zeker: zonder Van Gogh had zijn vader tien jaar langer geleefd. De man stierf vijftien jaar geleden, op zijn 59ste, aan een hartaanval. Allemaal, meent Roubrocks, door Stilleven met Pinksterrozen. Een doek van 37,5 bij 43,5 centimeter, sinds 1977 in handen van de Duitse familie Roubrocks. Een Van Gogh, zeggen zij. Géén Van Gogh, zegt het Van Gogh Museum. Begin deze maand spande Roubrocks daarover een rechtszaak tegen het museum aan.

Een Van Gogh is pas een Van Gogh als het Van Gogh Museum zegt dat het een Van Gogh is. Erkenning door het Amsterdamse museum is een waarborg die de status van het schilderij bekrachtigt - en de bijbehorende waarde. Natuurlijk zijn er kenners buiten het museum, maar veilinghuizen en beurzen denken daar in de praktijk anders over. „Het is zeer onwaarschijnlijk dat iets zonder authenticatie van het museum als een Van Gogh wordt verhandeld", zegt antropoloog Henk Tromp van de Universiteit Leiden. Hij schreef er het boek De strijd om de echte Van Gogh (2007) over. „Die situatie is tamelijk uniek voor deze schilder."

Dus wat doe je als je ervan overtuigd bent dat het schilderij op je zolder een Van Gogh is, maar het museum zegt van niet? „Het is een Van Gogh", zegt Roubrocks tijdens zijn derde espresso in een Amsterdams café. Hij draagt een sjaaltje om zijn nek en likt aan zijn duim voor hij de pagina's omslaat van een gigantische ordner, de kroniek van zijn queeste.