Hoe vergaat het de kunstenaars die vorig jaar afstudeerden aan de Nederlandse academies? ,,Dat we niet rijk zouden worden, dat wisten we al.''

Honderden afgestudeerde kunstacademiestudenten kwamen afgelopen zomer de markt op. Het is de eerste generatie die het zonder kunstenaarsuitkering WWIK moet zien te rooien. Negen van hen kwamen afgelopen zomer in deze krant aan het woord. Ze waren opgevallen tijdens de eindexamenexposities en mochten in een serie hun werk presenteren. Nu, ruim een half jaar later, is een van hen aan een masteropleiding begonnen, de anderen komen rond van hun werk als kunstenaar. „Een vetpot is het niet, maar linksom of rechtsom lukt het om je hoofd boven water te houden."

Heel even wilde Rudolf Romero (28) niets meer te maken hebben met kunst. „Misschien is dit toch niets voor mij", dacht de installatiekunstenaar. Hij kreeg de eerste weken nauwelijks reacties op zijn werk, laat staan een uitnodiging voor een tentoonstelling. „Op de academie zit je in je eigen wereldje, daarna kom je erachter dat niemand op jou en je kunst zit te wachten." Het dipje duurde maar even. Romero kreeg een startstipendium toegekend, dat was het nodige zetje in de rug. Inmiddels is hij bezig met een documentaire. „De film gaat over de risico's in het leven." Hoofdpersonage is een piloot die voor het goede doel meedoet aan een kickboksgala, „heel moedig, één rake klap en hij kan nooit meer vliegen".

Moed is wat je nodig hebt om nu als kunstenaar te beginnen. De economische crisis maakt het moeilijk om werk te verkopen en sinds begin vorig jaar is de Wet Werk en Inkomen Kunstenaars (WWIK) afgeschaft. Deze regeling gaf kunstenaars de mogelijkheid om binnen tien jaar maximaal vier jaar een aanvulling op hun levensonderhoud te krijgen. Uit cijfers van het CBS blijkt dat vooral jonge, net afgestudeerde academiestudenten hier gebruik van maakten om zo een bestaan als zelfstandig kunstenaar op de bouwen.