Wyobraźmy to sobie: jest 1 września 2039 r., Berlin. Kolejne grupy uczniów wychodzą z pociągu, który właśnie przyjechał do stolicy Niemiec z Warszawy. Młodzież z innych polskich miast dotarła już poprzedniego dnia autobusami. Spotykają się w umówionym wcześniej punkcie, na trawiastym skwerze przed gmachem Reichstagu. Tam też dochodzi młodzież z berlińskich szkół, a także pokaźna reprezentacja młodzieży z innych regionów Niemiec.

Następnie wszyscy idą kilkaset metrów w kierunku zachodnim, pod pomnik Polskich Ofiar II Wojny Światowej, który zbudowano obok Domu Polsko-Niemieckiego.  Tu czekają już przedstawiciele obu krajów najwyższego szczebla. Jest i kanclerz. Z budynku Urzędu Kanclerskiego pod ten pomnik ma tylko parę minut drogi piechotą.